Tymczasowy areszt, zakaz prowadzenia pojazdów czy zasądzenie odszkodowania są popularnymi terminami używanymi często w przestrzeni publicznej gdy informuje się o orzeczeniu w danej sprawie. Czy rzeczywiście wszystkie one należą do środków karnych? Na jaki czas orzekane są poszczególne środki karne?
Jakie są rodzaje środków karnych?
Środki karne reguluje art. 39 Kodeksu karnego. Obejmują one:
- pozbawienie praw publicznych,
- zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej,
- zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi,
- zakaz przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu,
- zakaz wstępu na imprezę masową,
- zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych,
- nakaz okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym,
- zakaz prowadzenia pojazdów,
- świadczenie pieniężne
- podanie wyroku do publicznej wiadomości.
Katalog środków karnych należy do katalogów zamkniętych, czyli środkiem karnym nie będzie na przykład tymczasowe aresztowanie, dozór policyjny, poręczenie majątkowe czy nawiązka.
Na jaki okres orzeka się środki karne?
Według art. 43 k.k. ogólny czas orzeczenia konkretnego środka karnego wynosi od roku do piętnastu lat. Warto przy tym nadmienić, że każdy ze środków ma własny zakres czasowy.
- Zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych oraz nakaz okresowego opuszczenia – od roku do 10 lat.
- Zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi oraz zakaz przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu – od roku do 15 lat
- Zakaz wstępu na imprezę masową – od 2 do 6 lat.
Wyżej wymienione zakazy orzeka się uznaniowo w latach, a nie w miesiącach.
W przypadku zakazu prowadzenia pojazdów – zalicza się okres zatrzymania prawa jazdy lub innego odpowiedniego dokumentu (art. 63 § 4 k.k).
Zakaz, nakaz oraz pozbawienie praw publicznych obowiązują od uprawomocnienia się orzeczenia, ale w przypadku odbywania kary pozbawienia wolności, choćby była orzeczona za inne przestępstwo, to wówczas okres czasu, na który orzeczono zakaz nie biegnie (art. 43 § 2a k.k). W przypadku zaś odbywania kary pozbawienia wolności za przestępstwo, co do którego orzeczono pozbawienie praw publicznych, okres, na który został orzeczony ten środek karny również nie biegnie (art. 43 § 2b k.k).
W przypadku orzeczenia środka karnego oraz obowiązku zgłaszania się do Policji lub innego wyznaczonego organu w określonych odstępach czasu (art. 41 § 1a i §2 k.k.) ten obowiązek jest orzekany w miesiącach. Okres czasu wynosi wówczas od 3 miesięcy do 12 miesięcy (art. 43 § 1a k.k.).
Co w przypadku niestosowania się do orzeczonego zakazu?
W sytuacji niestosowania się sprawcy do orzeczonego wobec niego zakazu zajmowania stanowiska, wykonywania zawodu, prowadzenia działalności, wykonywania czynności wymagających zezwolenia, które są związane z wykorzystywaniem zwierząt lub oddziaływaniem na nie, prowadzenia pojazdów, wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych, wstępu na imprezę masową, przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, nakazu okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, zakazu kontaktowania się z określonymi osobami, zakazu zbliżania się do określonych osób lub zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu – sprawca taki popełnia przestępstwo z art. 244 k.k. (tj. naruszenie zakazu sądowego), w myśl którego sprawcy grozi kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.
0 komentarzy