Rodzice powinni przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Art. 209 § 1 Kodeksu karnego, mówi, że kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego, określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Jak pociągnąć sprawcę do odpowiedzialności karnej za nieuiszczanie alimentów?
Aby pociągnąć sprawcę do odpowiedzialności karnej za nieuiszczanie alimentów, niezbędne jest wykazanie obowiązku świadczenia na rzecz danej osoby wynikającego z orzeczenia sądowego bądź zawartej ugody, czy też umowy alimentacyjnej.
Jakie okoliczności usprawiedliwiają niepłacenie alimentów?
Niewypełnianie obowiązku alimentacyjnego nie jest jeszcze wystarczające do przypisania komuś odpowiedzialności karnej. Trzeba wziąć pod uwagę również przyczyny takiego zachowania – może bowiem okazać się, że pewne okoliczności usprawiedliwiają sprawcę. Mogą należeć do nich na przykład pobyt w szpitalu, choroba lub pozbawienie wolności (o ile w tym czasie zobowiązany do płacenia alimentów jest pozbawiony możliwości zarabiania.
Należy pamiętać, że ustawowy wymiar zagrożenia karą pozbawienia wolności w przypadku uchylania się od niepłacenia alimentów może wzrosnąć w sytuacji, kiedy to sprawca, nie wypełniając obowiązku alimentacyjnego, naraża tym osobę uprawnioną na brak możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych (w takim wypadku zagrożenie karą pozbawienia wolności może wzrosnąć do 2 lat).
Ściganie przestępstwa niealimentacji na wniosek
Ściganie omawianego przestępstwa następuje na wniosek pokrzywdzonego, organu pomocy społecznej lub organu podejmującego działania wobec dłużnika alimentacyjnego. Jeśli zaś pokrzywdzonemu przyznano odpowiednie świadczenia rodzinne albo świadczenia pieniężne, wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, ściganie przestępstwa odbywa się z urzędu.
W jakim przypadku sprawca przestępstwa niealimentacji nie będzie podlegać karze?
Karze nie będzie podlegać sprawca który nie później niż przed upływem 30 dni od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego, zapłacił zaległe alimenty. W sytuacji zaś, gdy sprawca, nie wywiązując się z obowiązku alimentacyjnego, naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, Sąd również odstąpi od wymierzenia kary, jeśli przed upływem miesiąca od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego, sprawca uiścił w całości zaległe alimenty, chyba że wina i społeczna szkodliwość czynu przemawiają przeciwko odstąpieniu od wymierzenia kary.
Niepłacenie alimentów podlega karze, kiedy to łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości jest równa co najmniej trzem świadczeniom okresowym albo gdy opóźnienie zaległego świadczenia, innego niż okresowe, wynosi co najmniej trzy miesiące.
Odpowiedzialność karna przewidziana w art. 209 Kodeksu karnego jest dość skutecznym, a często zapominanym przez uprawnione osoby, sposobem na motywację do płacenia alimentów. Jak bowiem można zauważyć, nieuiszczanie alimentów wiąże się nie tylko z ryzykiem narastania długów ale także odbywaniem kary pozbawienia wolności.
Zobacz też:
0 komentarzy