Osoba skazana może zostać warunkowo zwolniona po odbyciu co najmniej połowy zasądzonej jej kary. Skazanego określonego w art. 64 par.1 można zwolnić warunkowo po odbyciu 2/3 kary, a określonego w art. 64 par. 2 po odbyciu 3/4 kary. Osoba skazana na karę 25 lat więzienia może zostać zwolniona warunkowo po odbyciu 15 lat kary, a skazana na karę dożywotniego więżenia po odbyciu minimum 25 lat kary.
Podstawowym założeniem warunkowego zwolnienia jest odbycie przez osobę skazaną minimum kary pozbawienia wolności, jaka jest określona w przepisach. Dopiero wówczas można rozważać jej zwolnienie z reszty odbywania kary, o ile skazany ma pozytywną prognozę kryminologiczną.
W zasadzie przedterminowe warunkowe zwolnienie z odbywania kary może nastąpić po odbyciu co najmniej połowy zasądzonej kary. Surowsze wymagania są stawianie recydywistom szczególnym opisanym w art. 64 par. 1 i 2 k.k. Osoba skazana w warunkach recydywy specjalnej jednokrotnej może ubiegać się o warunkowe zwolnienie dopiero po odbyciu 2/3 kary, a recydywista wielokrotny opisany w art. 64 par. 2 k.k. po odbyciu ¾ kary.
Z uwagi na funkcję ochronną kary dożywotniego więzienia, która orzekana jest w przypadku osób, które popełniły największe zbrodnie, sąd może ustalić w wyroku skazującym surowsze warunki ubiegania się o warunkowe zwolnienie np. po 30, a nie 25 latach. Nie można jednak skazanemu takiego prawa w ogóle odmówić.
Podstawą do obliczania terminów do ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie jest kara pozbawienia wolności, która podlega wykonaniu. Niekiedy podstawę tę stanowi kara krótsza niż okres kary orzeczony w wyroku sądowym. Ma to miejsce wówczas gdy:
- orzeczona kara została zmniejszona na skutek amnestii czy aktu łaski,
- sąd zadecydował o wykonaniu kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej, ale na podstawie art. 71 par. 2 k.k. kara pozbawienia wolności uległa skróceniu o okres odpowiadający liczbie zapłaconych stawek dziennych grzywny.2
0 komentarzy