Stan nietrzeźwości a stan wskazujący na spożycie alkoholu

Data: 31 marca 2013

l

Opublikowane przez: Adam Zaborski

Stan nietrzeźwości a stan wskazujący na spożycie alkoholuDefinicje stanu nietrzeźwości zawiera art. 115 § 16 Kodeksu karnego. Zgodnie z tym przepisem stan nietrzeźwości zachodzi, gdy:

1. zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.
2. zawartość alkoholu w 1 dm sześciennym wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Dwurodzajowo określenie definicji stanu nietrzeźwości wynika z metodyki badania na zawartość alkoholu. W przypadku punktu pierwszego stopień nietrzeźwości wyznaczamy za pomocą badań laboratoryjnych próbki krwi, w drugim przypadku pośrednio, poprzez badanie powietrza pęcherzykowego płuc urządzeniem kontrolno-pomiarowym typu „Alcomat” lub „Alcotest”. Istotne jet, że urządzenia te muszą posiadać aktualny atest. Brak natomiast atestu urządzenia pomiarowego może prowadzić do uznania przeprowadzonego nim badania jako niewiarygodnego, co może mieć bardzo istotne znaczenie w prowadzonym postępowaniu karnym.

Stan nietrzeźwości zachodzi zatem zawsze, gdy zawartość alkoholu w organizmie przekracza dopuszczalną normę. Nie jest to jednakże jedyny przypadek, bowiem stan nietrzeźwości występuje również, gdy wprawdzie ustawowa norma nie jest przekroczona, ale zawartość alkoholu prowadzi do stężenia, które ją przekracza. Jako przykład można wskazać sytuację, kiedy następne badania na zawartość alkoholu wskazują w sposób jednoznaczny, że przekroczenie normy nastąpi w miarę postępowania procesu wchłaniania się alkoholu w organizmie.

W prawie karnym wyróżnia się także stan „wskazujący na spożycie alkoholu”, w którym zawartość alkoholu we krwi wynosi od 0,2 do 0,5 promila albo obecność alkoholu wynosi od 0,1 mg do 0,25 mg w 1 dm sześciennym wydychanego powietrza. Prowadzenie pojazdu w tym stanie stanowi wykroczenie określone w art. 87 § 1 lub § 2 Kodeksu wykroczeń.

Z powyższego wynika zatem, że zawartość alkoholu poniżej 0,2 promila albo poniżej 0,1 mg w 1 dm sześciennym wydychanego powietrza nie rodzi odpowiedzialności karnej.

Blog ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się omyłki i pominięcia.

Artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu stale zmieniających się przepisów prawa.

Autor bloga nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści.

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się ze mną poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Opublikowane przez Adam Zaborski

Nazywam się Adam Zaborski, jestem adwokatem. Byłem doktorantem studiów doktoranckich z prawa karnego prowadzonych pod kierunkiem Sędziego Sądu Najwyższego prof. zw. dr hab. Jacka Sobczaka. Więcej….

Zadzwoń i umów się
na spotkanie:

+48 500 427 274


UWAGA: Nie udzielamy porad prawnych
przez telefon.

Zobacz także

Komentarze

5 komentarzy

  1. Witam,dziś rano policja zatrzymała mnie na tytułową kontrolę trzeźwości,niestety alkomat wykazał 0,16mg w widocznym powietrzu,drugie badanie wykazało 0,14.na ile czasu mogą mi zabrać prawo jazdy?

    Odpowiedz
  2. Wybitna stronka. Pozdrawiam !

    Odpowiedz
  3. Komentarz

    Odpowiedz
  4. W dniu 22,03,2013 będąc na zwolnieniu lekarskim pracodwca stwierdził organoleptycznie że jestem pod wpływem alkoholu ( nie wykonując żadnych badań testów ) a byłem trzeźwy.
    Od sierpnia 2012 leczę się na depresje spowodowaną między innymi sytucją panującą w firmie. Być może że niektóre moje zachowania są
    surrealistycznie. Co dalej robić? Mam doręczone przez Poczte Polską wymówienie z art.52 & 1,

    Odpowiedz
    • Panie Wojciechu zacznę od początku,
      praca w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w pracy stanowi rażące naruszenie obowiązków pracowniczych i jest podstawą do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 Kodeksu pracy (vide Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 marca 2008 roku, sygn. akt I PK 278/07). Pracownik, który stawił się do pracy w stanie po spożyciu alkoholu, nie ma prawa wykonywać swoich obowiązków. Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2012 roku, poz. 1356) w takiej sytuacji kierownik zakładu pracy oraz osoby przez niego upoważnione mają obowiązek niedopuszczenia pracownika do wykonywania pracy.Pracodawca ma obowiązek podania pracownikowi okoliczności stanowiących podstawę decyzji o odsunięciu od pracy. Pracownik nie musi jednak zgodzić się z wydaną decyzją. Ma prawo zażądać badania stanu trzeźwości, które powinno zostać mu zapewnione przez kierownika lub osobę przez niego upoważnioną. Zgodnie z art. 6 k.c. na podstawie art. 300 k.p. (vide Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 lutego 1998 r., sygn. akt I PKN 519/97) ciężar udowodnienia nietrzeźwości, jako podstawy do rozwiązania stosunku pracy, spoczywa na pracodawcy. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie warunków i sposobu dokonywania badań na zawartość alkoholu w organizmie z dnia 6 maja 1983 r. (Dz.U. Nr 25, poz. 117) wskazuje jednak, że badanie pracownika przeprowadza się na jego żądanie (§ 3 ust. 2). Pracownik w stosunku do którego wysunięto zatem zarzut nietrzeźwości ma obowiązek zażądać przeprowadzenia badania na obecność alkoholu w organizmie. W przypadku jednak, gdy pracownik odmawia poddania go przedmiotowemu badaniu i nie zakwestionuje zarzutu będzie potraktowany tak, jakby z tym zarzutem się zgodził. Rodzi to po jego stronie negatywne konsekwencje prawne. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że niewykonanie badań nie oznacza dla pracownika uniknięcia odpowiedzialności, bowiem w razie procesu sądowego stan nietrzeźwości może być udowodniony poprzez zeznania świadków, które potwierdzą, że pracownik w danym dniu był w pracy pod wpływem alkoholu.
      Należy także podkreślić, że okresy korzystania z urlopu oraz okresy innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy tworzą okres ochronny, w czasie którego pracodawca nie może wypowiedzieć pracownikowi umowy o pracę. Złożone w tym okresie oświadczenie woli pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem będzie naruszało przepisy o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie.
      Przepis art. 41 Kodeku pracy nie zabezpiecza natomiast przed innym trybem jej rozwiązania, stąd też umowa o pracę w okresie urlopu lub innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy może ulec rozwiązaniu m.in. bez zachowania okresu wypowiedzenia, na zasadach art. 52 Kodeksu pracy.
      Kwestia ta została podkreślona w nadal aktualnym wyroku Sądu Najwyższego z dnia 27 września 1983 roku, sygn. akt I PRN 108/83, w którym Sąd ten stwierdził, że : „(…) Brak jest (…) przepisu zakazującego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w czasie, choroby, urlopu pracownika lub innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy.(…)”. Pismo rozwiązujące umowę o pracę pracodawca przesyła wtedy pracownikowi za pośrednictwem poczty. Pracownik może się od niego odwołać w ciągu 14 dni stosownie do treści art. 264 par. 2 Kodeksu pracy. Oświadczenie woli pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinno być złożone na piśmie i wskazywać przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę (art. 30 § 3 i 4 KP). Pomimo niezachowania formy pisemnej, oświadczenie woli pracodawcy jest skuteczne, choć prawnie wadliwe. Wadliwość tę pracownik może podnieść w ramach powództwa z art. 56 § 1 KP.
      Przenosząc powyższe rozważania prawne na grunt przedstawionej przez Pana sytuacji należy wskazać, że pracodawca mógł wypowiedzieć z Panem umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia uznając, że naruszył Pan podstawowe obowiązki pracownicze. Prawo takie przysługiwało pracodawcy na zasadzie wspomnianych wyżej przepisów Kodeksu pracy. W takiej sytuacji przysługuje Panu wyłącznie prawo zakwestionowania zasadności wypowiedzenia umowy o pracę poprzez złożenie odwołania, które należy wnieść w terminie 14 dni od dnia doręczenia wypowiedzenia do właściwego Sądu Pracy. W złożonym odwołaniu może Pan się domagać przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach albo odszkodowania. Roszczenie należy oprzeć na naruszeniu przez pracodawcę przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę polegających w szczególności na: niezachowaniu formy pisemnej oświadczenia woli pracodawcy (art. 30 § 3 KP); niepodaniu rzeczywistej przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy o pracę (art. 30 § 4 KP); rozwiązanie umowy o pracę w trakcie okresów ochronnych z art. 53 § 1 i 2 KP; rozwiązanie umowy o pracę po upływie miesiąca od momentu uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie z winy pracownika (art. 52 § 2 KP); niezachowaniu wymogu konsultacji związkowej (brak opinii lub zgody organizacji związkowej). W odwołaniu należy podnieść wszystkie okoliczności związane z niesłusznym Pana zdaniem wypowiedzeniem umowy o pracę, w tym w szczególności oparcie się przez pracodawcę na subiektywnym przeświadczeniu o Pana nietrzeźwości, jak również związane z rzekomym ciężkim naruszeniem obowiązków pracowniczych w trakcie Pana usprawiedliwionej niezdolności do pracy (pozostawanie na zwolnieniu lekarskim w tym dniu). W odwołaniu należy podnieść wszystkie okoliczności, które Pana zdaniem przemawiają za uznaniem, że wypowiedzenie nastąpiło z naruszeniem przepisów o wypowiedzeniu umów o pracę, jak również wykazać, że brak było jakichkolwiek podstaw prawnych do takiego działania.
      Należy jedynie wspomnieć, że odszkodowanie, o którym mowa w art. 56 Kodeksu pracy, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Jeżeli rozwiązano umowę o pracę, zawartą na czas określony albo na czas wykonania określonej pracy, odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące.

      Odpowiedz

Funkcja trackback/Funkcja pingback

  1. Charakterystyka przestępstwa z art. 178a Kodeksu karnego|Adwokat Warszawa - […] z treścią art. 178a § 1 Kodeksu karnego “kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd…
  2. Kilka rad dla osób zatrzymanych za jazdę po pijanemu|Adwokat Warszawa - […] również: – Stan nietrzeźwości a stan wskazujący na spożycie alkoholu – Charakterystyka przestępstwa z art. 178a Kodeksu karnego –…
  3. Charakterystyka przestępstwa z art. 178a Kodeksu karnego | Adwokat Warszawa - Adam Zaborski - […] z treścią art. 178a § 1 Kodeksu Karnego „kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd…
  4. Kilka rad dla osób zatrzymanych za jazdę po pijanemu | Kancelaria Adwokacka Adam Zaborski - […] również: – Stan nietrzeźwości a stan wskazujący na spożycie alkoholu – Charakterystyka przestępstwa z art. 178a Kodeksu karnego –…

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *