Skazanie bez rozprawy polega na ustaleniu przez podejrzanego wraz z prokuratorem proponowanej kary za popełnione przestępstwo, w trakcie trwania postępowania przygotowawczego. Następnie prokurator złoży w sądzie odpowiedni wniosek i będzie ubiegać się o skazanie oskarżonego bez przeprowadzania procesu.
Jest to możliwe wyłącznie wtedy, kiedy oskarżony przyznaje się do popełnionego czynu, a w trakcie wyjaśniania okoliczności i przebiegu przestępstwa nie pojawiają się żadne wątpliwości. Przyznanie się do winy musi zostać wykonane przez samego oskarżonego, nie może zrobić tego w jego imieniu obrońca reprezentujący sprawę. Za przyznanie do winy nie jest również uznawane samo ustalenie proponowanej kary z prokuratorem.
Prokurator występuje więc do sądu z wnioskiem o skazanie bez rozprawy podczas posiedzenia, zamiast z aktem oskarżenia. Ewentualne czynności wyjaśniające prowadzi się wówczas wyłącznie w niewielkim zakresie. Samo przyznanie się do winy przez oskarżonego nie zwalnia bowiem sądu i prokuratora ze zbadania sprawy i upewnienia się, że jest on rzeczywiście winien.
Jeżeli sąd zdecyduje się odrzucić wniosek prokuratora, nie można go już ponowić. Następuje więc wówczas rozprawa sądowa.
Uwzględnieniu wniosku może sprzeciwić się również pokrzywdzony, który zostaje powiadomiony o terminie posiedzenia, na którym będzie zapadała ostateczna decyzja sądu. Zarówno pokrzywdzony, jak i oskarżony oraz prokurator mają możliwość udziału w takim posiedzeniu, w niektórych przypadkach sąd zarządza nawet taki obowiązek.
Jeżeli na jakimkolwiek etapie prowadzenia sprawy pojawią się wątpliwości, co do faktycznego popełnieniu zarzucanego czynu przez oskarżonego, sąd może odrzucić wniosek skazujący i przeprowadzić dodatkowe dochodzenie.
0 komentarzy